PROPOZYCJE: p. Agnieszki Pietrzak-Tarnowskiej i p.Moniki Ważelińskiej
Niezwykłe tajemnice zwykłej wody.
1. Wędrująca woda.
Materiały: 3 szklanki z wodą, 3 puste szklanki, ręczniki papierowe, barwniki spożywcze.
Przebieg doświadczenia: Zacznijcie od zabarwienia wody, a następnie ułóżcie szklanki naprzemiennie pełna z pustą. Papierowy ręcznik zwińcie w rulon i włóżcie jeden koniec do wody, a drugi do pustej szklanki. Po pewnym czasie woda zacznie się przemieszczać i napełniać puste pojemniki.
2. Chmurka w butelce.
Materiały: butelki wykonane z przezroczystego plastiku, gorąca woda i kostki lodu.
Przebieg doświadczenia: Plastikową butelkę należy wypełnić gorącą, ale nie wrzącą wodą. Odczekaj chwilę i wylej ostrożnie pół butelki. Następnie włóż kostkę lodu do otworu butelki. Co się wtedy wydarzy? Poniżej kostki lodu pojawi się mglista chmurka, czyli skroplona para wodna, a właściwie bardzo małe krople wody, będące już w stanie ciekłym. Sama para wodna jest bowiem niewidoczna i to warto wyjaśniać dzieciom.
3. Wodny wulkan.
Materiały: słoik lub inne wysokie szklane naczynie napełniona wodą, ocet, opakowanie sody oczyszczonej, łyżka (jeśli tak będzie wam wygodniej, można też użyć strzykawki)
Przebieg doświadczenia: Pierwszym krokiem będzie słoik lub inne wysokie szklane naczynie napełnić wodą do 1/3 wysokości, należy też dodać tyle samo co wody octu. Ostrożnie wsypujemy sodę oczyszczoną. Pod wpływem zachodzącej reakcji woda zacznie musować, a im więcej dodamy sody oczyszczonej, tym większy będzie efekt erupcji. Dzieje się tak dlatego, że soda (wodorowęglan sodu) reaguje z kwasami, zobojętniając je w gwałtownej reakcji — tak powstaje sól sodowa kwasu, dwutlenek węgla, który odpowiada za efekt musującej piany oraz woda.
4. Co pływa, a co tonie.
Materiały: miska z wodą, różne przedmioty: ołówek, kamień, moneta, klucz, korek, plastikowy klocek, gwóźdź, spinacz.
Przebieg doświadczenia: Do miski z wodą wrzucamy różne przedmioty: ołówek, kamień, moneta, klucz, korek, plastikowy klocek, gwóźdź, spinacz.
Obserwujemy i omawiamy co się dzieje z tymi przedmiotami, wyciągamy wnioski. Następnie dzieci wrzucają inne przedmioty np. ; piórko, piłeczkę pingpongową, łupinę od orzecha, kawałek drewna, papier. Omawiają co się z nimi dzieje.
Po wykonaniu doświadczenia dzieci wymieniają przedmioty, które pływały po wodzie i te które tonęły. Wielkość przedmiotu nie ma wpływu na to czy pływa, czy tonie.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
1. Telefon z plastikowych kubków.
Materiały:dwa plastikowe kubki, sznur
Przebieg doświadczenia:Do dna dwóch plastikowych kubków przywiązujemy sznurek. Sznur napinamy i gdy pierwsza osoba mówi do jednego kubka, to druga osoba przystawiając ucho do drugiego kubka odbiera dźwięk silniejszy niż bez użycia „telefonu”.
Wyjaśnienie: Pierwszy kubek pełni rolę mikrofonu. Fale dźwiękowe pobudzają do drgań plastikowy kubek. Dno kubka tak jak membrana w mikrofonie przekazuje drgania sznurowi. W sznurze rozchodzi się podłużna fala mechaniczna, drgania docierają do drugiego kubka i kubek drga o takiej samej częstotliwości jak źródło. Kubek ten wytwarza więc falę dźwiękową, która słyszy druga osoba.
2. Muzyczny kubek.
Materiały: plastikowy kubek, sznur, igła, spinacz, gąbka. Przebieg doświadczenia:Na dnie plastikowego kubka należy zrobić dziurkę przy pomocy gwoździa lub grubej igły, następnie przeciągnąć sznurek, a na jego końcu zamocować spinacz w taki sposób, aby był na zewnątrz. Później przesuń wilgotną gąbkę wzdłuż sznurka – kubek powinien grać. Zastanówcie się, jakie zwierzę w nim zamieszkało? Może kogut, który zawzięcie pieje?
3. Grające rurki.
Materiały: rurki PCV, przycięte w taki sposób, by różniły się długością, balon, gumki recepturki.
Przebieg doświadczenia: Do wykonania eksperymentu będą rurki PCV, przycięte w taki sposób, by różniły się długością – należy jednak zostawić część, służącą do ich łączenia. Rurka zamienia się w trąbkę, w którą dmuchacie i porównujecie dźwięki. Eksperyment można rozbudować, odcinając część do łączenia. Na jeden koniec nakładacie balon, tak, by przylegał do rurki, i mocujecie go za pomocą gumki recepturki. Uderzacie palcem w balon i słuchacie jaki dźwięk wydobędzie się z niego. Będzie się on różnił w zależności od długości rurki!
4. Szklana orkiestra.
Materiały: osiemu takiej samej wielkości szklanek, ołówek, woda.
Przebieg doświadczenia: Do ośmiu takiej samej wielkości szklanek wlejcie wodę, dbając o to, by jej poziom nie był taki sam. Później uderzacie w nie lekko ołówkiem i sprawdzacie, że każda szklanka wydaje inny dźwięk. Następnie ustawiacie szklanki w rzędzie, zaczynając od tej, w której jest najwięcej wody, a kończąc na tej, w której wody jest najmniej i na odwrót. Porównujecie dźwięki.
5. Czy dźwięk można zobaczyć?
Materiały: plastikowe pudełko, gumka recepturka, folia, pieprz, gruboziarnista sól, garnek, łyżka
Przebieg doświadczenia: Na plastikowym pudełku, za pomocą gumki recepturki, zamocujcie folię i wysypcie na nią pieprz, gruboziarnistą sól lub bazylię. Następnie weźcie garnek, unieście go wylotem w stronę pudełka i uderzcie mocno łyżką. Powietrze przenosi fale dźwiękowe, ziarenka poruszają się. Eksperyment pokaże, że można „zobaczyć” powietrze. Na tej samej zasadzie działa radio – powietrze przenosi fale dźwiękowe i dlatego możemy słuchać muzyki.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
|I. Świat roślin i zwierząt.
1. Czy rośliny piją wodę?
Materiały: szklanki z ciepłą wodą, kolorowa bibuła, liście kapusty pekińskiej.
Bardzo ciekawy i atrakcyjny dla dzieci sposób na sprawdzenie czy rośliny piją wodę.
Przebieg doświadczenia: Do szklanek z ciepłą wodą, wrzucamy po jednym pasku bibuły w celu zabarwienia wody lub dodajemy barwnik spożywczy, do barwienia jajek. Już po chwili możemy zaobserwować jak woda zmienia kolor.
Po kilkunastu minutach wyciągamy bibułę i wkładamy do każdej szklanki po jednym liściu kapusty pekińskiej.
2. Co to za oczka ?
Materiały: bulwy ziemniaka z oczkami, nożyczki, doniczki, wilgotna ziemia, woda.
Przebieg doświadczenia:
1. Wytnijcie nożem z ziemniaka fragmenty z oczkami.
2. Wsypcie do doniczki warstwą wilgotnej ziemi o grubości około 5 cm.
3. Zostawcie w ziemi wycięte kawałki ziemniaka, podlewajcie umiarkowanie ,a zobaczycie, że z oczek wyrosną nowe rośliny.
3. Czary mary?
Materiały: sól kuchenna, szklanka z wodą, nóż, marchewka.
Przebieg doświadczenia: Nożem odcinamy górną część dorodnej marchewki. W środku marchewki należy wydrążyć otwór o długości co najmniej 4 centymetrów. Do tak przygotowanej marchewki wsypujemy łyżeczkę soli kuchennej. Następnie należy ustawić marchewkę w pozycji pionowej i zostawić ją tak na 3-4 godziny. Po tym czasie na wysokości wydrążonego otworu marchewka stała się miękka, a w soli pojawiła się woda. Po dokładnym wypłukaniu soli z marchewki, umieszczamy ją w szklance z wodą. Pozostawiamy marchewkę na 3-4 godziny. Po wyjęciu marchewka zrobiła się twarda, a w szklance ubyło wody.
4. Kolorowa kapusta
Materiały: przezroczyste naczynia (miseczki lub szklanki), 1 liść kapusty czerwonej, kwasek cytrynowy, sodę oczyszczoną.
Przebieg doświadczenia: Liść kapusty kroimy, zalewamy ciepłą wodą, odstawiamy na 10 minut. Uzyskany w ten sposób kolorowy wywar zlewamy do innego naczynia. Następnie przygotowujemy cztery naczynia z wodą. W pierwszym rozpuszczamy wodę z kilkoma ziarenkami kwasku cytrynowego, w drugim 2 łyżeczki kwasku, w trzecim mieszamy wodę ze szczyptą sody, a w ostatnim z dwoma łyżeczkami sody. Kolejnym krokiem jest dodanie do roztworów kilku kropel wywaru z czerwonej kapusty. Ciecz w każdym naczyniu nabierze innego koloru, co wynika reakcji kapuścianego soku na odczyn uzyskanego roztworu.
